నేను

మొన్నే నిన్ను చూసినట్లుంది,తొలిచూపులొనే నా మనసుకి ప్రేమను తెలియజేశావు.
నన్ను అడగకుండానే నా మనసులొకి ప్రవేశించావు,
నా మీద నాకున్న ఆత్మవిస్వాసాన్ని మాయం చేశావు,
నా గురించి మానేసి నీ గురించి ఆలొచించేలా చేశావు.
ఎన్ని రోజులు తిరిగాను నీకు నా ప్రేమను తెలియజేయటానికి,
ఎన్ని సార్లు ప్రయత్నించాను నీ కళ్ళలొ కళ్ళు పెట్టి దైర్యంగా చూడటానికి,
ఎన్ని ప్రేమలేఖలు రాశాను, నా ప్రేమను వ్యక్తం చెయ్యటానికి,
ఎన్ని ప్రయత్నాలు చేశాను నీ అంగీకారం కోసం,
ఇప్పుడూ నువ్వు ఒక్కసారిగా నా ప్రేమను అంగీకరించేటప్పటికి,
నా మనసుమధనం జరిగి కన్నీళ్ళు ఆనందభాష్పాలుగా మారాయీ.
నన్ను ప్రేమించావని ఆనందించాను, నన్ను ఆరధించావని పొంగిపొయాను,
నాతొ జీవితమంతా గడుపుతానంటే ఎగిరి గంతేసాను,
ఆ వసంతమే నా వాకిట్లొకి వచ్చినంతా అనుభూతి కలిగింది,
గుండెలొ మంచుజల్లు పడినంత హాయిగా వుంది,
ఆ వేటూరిగారికే నే పాట రాసినంత ఆనందంగా వుంది.
ఓ చిన్నారిపాప తన చిరునవ్వు నాకు ప్రసాదించినట్లుంది,
నీ ప్రేమవసంతం చూసి నా మనసులొ కొయిల పాట పాడినట్లుంది
ఆ జాబ్బిల్లి నా మనసుని తాకినట్లుంది,
కాలమంతా ఆ క్షణంతొ ఆగిపొయినట్లుంది,
కొత్త జన్మగా మళ్ళీ పుట్టినట్లుంది
మొన్నటి దాకా నీ ప్రేమ కోసం పడ్డ కష్టాలన్ని ఒక్కసారిగా మర్చిపొయాను,
ఇప్పుడిప్పుడే కదా నీ ప్రేమలొ ఉన్న మాధుర్యాన్ని చూస్తున్నాను,
ఇప్పుడే కదా నా ప్రేమని నీకు తెలియజేస్తున్నాను,
మరి అంతలోనే నన్ను,ఈ లోకాన్ని వదిలి ఎలా వెళ్ళిపొయావు,
జీవితాంతం నాతొ కలిసుంటానని నాకు చేసిన ప్రమాణం అబద్దమేనా,
నన్ను ఒంటరిగా వదిలి వెళ్ళిపొయావే నీకు నా మీద ప్రేమలేదా,
ఇదేంటి మొన్నటి దాకా తను కాదన్న రాని కన్నీళ్లు ఇప్పుడు ఒక్కసారిగా తన్నుకొస్తున్నాయీ,
ఒక వేళ గుండెలొ దాచుకున్న నీ రూపం కూడ కరిగిపొయిందా,
లేక నా గుండె పగిలి ఆ రక్తం కన్నీళ్ళగా మారిందా,
ప్రేమలొ ఎంత ఆనందముందో అంత కన్నా ఎక్కువ భాద కూడ వుంది
ఏదైనా చేస్తానని నీకు చేసిన ప్రమాణం గుర్తొచ్చి నన్ను ఇంకా బాధ పెడుతొంది,
నిన్నే కాపాడుకొలేకపొయాను ఇంక నా ప్రమాణానికి విలువేమిటని,
కాని నీ ప్రేమ నిజం అందుకే అదింకా నా గుండెలొనే వుంది,
కాని నువ్వు లేని నేను ఎలా బ్రతికుండగలను,
ప్రాణం పోతేనే మనిషి చనిపొయినట్లు కాదు,
మనసు చనిపొయిన మనిషి కూడా బ్రతికున్నా చనిపొయినట్లే.
ఎవరొ గుండెను కొస్తున్నట్లుంది, ఏదొ శక్తి నన్ను దహించివేస్తున్నట్లుంది
ఇంకా నేనెందుకు బ్రతికున్నానా అని నా మీద నాకే సిగ్గేస్తుంది.
నీకొసం ఏం చెయ్యలేక నన్ను నేనే ఛీదరించుకుంటున్నాను,
నా ప్రేమతొ ఆ కాలన్ని వెనక్కి తిప్పాలనిపిస్తొంది, నిన్ను బ్రతికించుకొవాలనిపిస్తొంది,
నా గుండెలొని బాదను ఏ దేవుడికి వినిపించాలి,
ఏ దేవతను అర్దించాలి, నిన్ను మళ్ళీ నా దగ్గరకు చేర్చమని,
ఐనా నా పిచ్చి గాని అంత మనసే ఆ దేవుడికుంటే నిన్ను నా నుండి దూరంచేస్తాడా?
అవునులే సృష్టించటమే కాని ప్రేమించటం తెలియని ఆ దేవుడు మాత్రం ఏం చేస్తాడు,
మొన్నటి దాకా దేవుడి విగ్రహమే రాయనుకున్నా,
అతని మనసు కూడా రాయే, మరి నేను ఎవరిని అడగాలి తనను తిరిగి పంపమని,
తనకు ప్రాణం పొయ్యమని,నా మనసుని బ్రతికించమని
నీ జ్ఞాపకాలు ఒక్కొక్కటే నన్ను వెంటాడూతున్నయీ,
నిన్నటి దాక తిరిగిన ప్రదేశాలు నువ్వెక్కడని అడుగుతున్నయీ.
నీ తలపులలొ బ్రతికేద్దామనుకున్నాను,కాని ఆ తలపులే నన్ను బాదపెడుతున్నయీ.
తీపిగుర్తులుగా వుంటాయని మనం రాసుకున్న కవితలే ఇప్పుడు నా మనసుని కాల్చేస్తున్నాయీ.
నువ్వు చనిపొయి సంవత్సరాలు గడుస్తున్న నా మనసు మాత్రం నిన్నలొనే ఆగిపొయింది.
నీ ప్రేమే ఇంకా నా గుండెను కొట్టిస్తొంది, నీ ఉహాలే నాకు ఊపిరినిస్తున్నయీ.
నువ్వు చనిపొయినా నన్ను బ్రతికిస్తున్నావు, నీది నిజమైన ప్రేమ ,
కాని నువ్వు చనిపొయినా బ్రతికున్న నేను నిజమైన ప్రేమికుడినేనా?
ఇప్పుడు నేను మనసులేని మనిషిని, లేకపొతే నువ్వు చనిపొయినా నేనెలా బ్రతికుంటాను.
నాది నిజమైన ప్రేమేనా, నువ్వు ఒక్కసారి చనిపొయి నన్ను నీ ప్రేమతొ రొజు చంపుతున్నావు కదా,
ఎందుకు నాకీ శిక్ష. ఐనా తప్పు నాదేలే నిన్ను బ్రతికించుకొలేకపొయ్యాను.
ప్రేమలోని మాధుర్యాన్ని చూసేలోపే,దూరంలోని కాఠిన్యాన్ని చూపించావు,
చావురాక, బ్రతకటం ఇష్టంలేక నరకాన్ని అనుభవిస్తున్నాను,
ఆ మరణం కూడ నన్ను మోసం చేస్తుంది,నన్ను నీ దగ్గరకు చేర్చకుండా.
అందుకే నీ చెంత చేరటానికి ఆ మరణం కోసం ఎదురుచుస్తున్నాను.




ఆ మరణం కోసం ఎదురుచూస్తున్నా నీ . . . . .
నేను