వెలుగు...

వలపుల వెలుగువు నువ్వనుకున్నాను...
కాని ఆ వెలుగే విరహపు నీడవని పరుస్తుందని గ్రహించలేకపోయాను.
ఆ నీడని వదలడానికి...నా జీవితాన్ని చీకటి చేసుకున్నాను.

కనుల నిండిన ఆనందభాష్పాలు నువ్వనుకున్నాను....
కాని మనసుని బాధపెట్టి కనులనుండి జారుకునే కన్నీరువని ఆలోచించలేకపోయాను
ఆ కన్నీటిని దాచుకోలేక....అనుక్షణం నీ ఎడబాటులో రోధిస్తున్నాను...

హృదయపు అద్దంలో ప్రతిభింబం నువ్వనుకున్నాను...
కాని నీ రూపు కనుమరుగైన మరుక్షణం ఆ హృదయం పగిలిపోతుందని తెలుసుకోలేకపోయాను.
ఆ హృదయన్ని అతికించలేక...ఈ బాధని భరించలేక నరకం అనుభవిస్తున్నాను.

ఇంక నా జీవితంలో వెలుగు నిండెదెపుడో....నా నయనలలో కన్నీరు ఇంకేదెపుడో...
నా గుండెలో బాధ తీరేదెపుడో.... కనీసం మరణమైన నను పిలిచేదెపుడో...