పదం పదం పరుగులందుకోని పుణ్యపాదాలను చేరాయి.
తెలుగు వెలుగులు తనకంటిచూపులో మిగిలిపోయాయి.

మాటరాని మౌనం ప్రతి గొంతును ఆక్రమించింది.
మనసు లేని కాలం ఆయన ప్రాణలతో ఉపక్రమించింది.

ప్రతి కవికి జీవం వేటూరి గేయం, ప్రతి గుండెకు తీరని కన్నీటి గాయం.
కవితకు ప్రాణం పోసే శైలి వేటూరిది, తెలుగుభాషకు తగిలిన వేటుఇది.






పుడమిని తడిపే స్వాతిచినుకు ఆనందమే,
చెలియ చూపుతో గుండెవణుకు ఆనందమే.

చిమ్మచీకటిలో మేలివెన్నెల అద్భుతమే.
మనసువాకిటిలో చెలివన్నెలు అద్భుతమే.

తడిమితడిపే సంధ్రపు అలలు అమోఘమే,
తట్టిలేపే సఖియ కలలు అమోఘమే.

కనులముందు కరిగిపోతున్న కాలం ఆనంతమే,
మనసులో నిండిపోతున్న కన్నీళ్ళు ఆనంతమే.

సెలయేటిపరవళ్ళకు దిశలన్ని ఆమోదమే.
నా మనసుకి నీ ప్రేమ ఘడియైనా ఆమోదమే.



నువ్వే నేననుకున్నా,
నా నవ్వే నువ్వనుకున్నా.

కనులకు కనబడకున్నా,
కన్నీటితో కనిబెడుతున్నా.

రాయబారమే వద్దనుకున్నా,
హృదయభారమే మోసేస్తున్నా.

విరహమై నను వేదిస్తున్నా.
దూరమై నిను గమనిస్తున్నా,

ఈ బంధం కలువదని తెలుస్తున్నా,
నీ ఆనందం చాలని బ్రతికేస్తున్నా.